Osoby niepełnosprawne intelektualnie w stopniu umiarkowanym posiadają poziom intelektualny charakterystyczny dla dzieci osiągających 5-6 rok życia, poziom dojrzałości społecznej charakterystyczny dla 7-8 roku życia i inteligencję na poziomie 25-39 (skali Wechslera). Ta podgrupa stanowi 3-4% wszystkich niepełnosprawności umysłowych. Charakterystyka
Kontynuuj czytanie
Osoby niepełnosprawne intelektualnie w stopniu umiarkowanym posiadają poziom intelektualny charakterystyczny dla osób osiągających 7-8 rok życia, poziom dojrzałości społecznej charakterystyczny dla 10 roku życia i inteligencję na poziomie 40-54 (skali Wechslera). Ta podgrupa stanowi około 10% wszystkich
Kontynuuj czytanie
Charakterystyka dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim jest czynnością skomplikowaną i często stwarza trudności. Pojawiają się one, ponieważ objawy zachowania się dziecka niepełnosprawnego umysłowo i dziecka zaniedbanego są podobne. Często zdarza się, że warunki środowiskowe,
Kontynuuj czytanie
Niepełnosprawność intelektualna to zaburzenie charakteryzujące się zarówno deficytem intelektualnym (rozumowanie, rozwiązywanie problemów, planowanie, myślenie abstrakcyjne, wydawanie osądów, zdobywanie wiedzy w systemie edukacyjnym, jak i przez doświadczenia), jak i deficytem w funkcjonowaniu przystosowawczym i ma początek w okresie
Kontynuuj czytanie
Antypadagogika to kierunek w pedagogice, który przeciwstawia się tradycyjnej pedagogicznej koncepcji człowieka, uważającej człowieka za istotę potrzebującą wychowania oraz staje w opozycji do kierowania życiem dziecka. Antypadagogika pozwala dziecku samemu decydować o sobie, nie pozwalając dorosłym
Kontynuuj czytanie
Otto Friedrich Bollnow (1903-1991) to niemiecki pedagog i filozof. Opracował podstawy metodyczne i zasady antropologii filozoficznej, które przeniósł do pedagogiki, jednocześnie stwarzając koncepcję pedagogiczną popierającą otwartość na nowe zjawiska. Zasady opracowane przez Bollnow’a: Poprzez interpretację danego zjawiska
Kontynuuj czytanie
Martin Buber (1878 – 1965) to filozof, religioznawca i poliglota austriacki, żydowskiego pochodzenia. Był twórcą filozofii dialogu, którego podstawowa zasada brzmi: „Bez TY nie ma JA”. Dialog jest „postępowaniem ludzi wobec siebie, znajdującym jedynie wyraz w komunikacji” i
Kontynuuj czytanie
Twórcą analityczno-empirycznej nauki o wychowaniu (pedagogiki pozytywistycznej) jest niemiecki pedagog i filozof Wolfgang Brezinka (ur. 9 czerwca 1928r.) Autor spogląda na proces wychowania oraz nauczania w inny sposób, ponieważ ówcześnie rozumiana pedagogika (lata ’60), wydawała mu się „bezgraniczną, nieusystematyzowaną zbieraniną
Kontynuuj czytanie
Zlotan Kodlay (1882-1967) to węgierski kompozytor, etnograf, muzykolog, pedagog i reformator systemu nauczania muzyki w szkolnictwie węgierskim, nazywanego Węgierskim Systemem Wychowania Muzycznego. Kodlay swój system oparł na muzyce ludowej i folklorze, który wiązał się z życiem, przyrodą, tradycjami
Kontynuuj czytanie
Inteligencja to sprawność myślenia, reagowania, przewidywania, dostrzegania związków i abstrakcyjnego rozumowania. Definiowana jest jako zdolność jednostki do rozumienia otaczającego ją świata oraz umiejętność radzenia sobie z jego wyzwaniami. W celu zmierzenia poziomu ilorazu inteligencji oraz możliwości
Kontynuuj czytanie
Owidiusz Decroly (1871-1932) to belgijski psychiatra, psycholog i pedagog. Jest przedstawicielem Nowego Wychowania i twórcą metody ośrodków zainteresowań. Pedagog założył Instytut Kształcenia Specjalnego w Brukseli i dzięki styczności z nauczaniem specjalnym oraz pracą z dziećmi z
Kontynuuj czytanie