Antypadagogika to kierunek w pedagogice, który przeciwstawia się tradycyjnej pedagogicznej koncepcji człowieka, uważającej człowieka za istotę potrzebującą wychowania oraz staje w opozycji do kierowania życiem dziecka. Antypadagogika pozwala dziecku samemu decydować o sobie, nie pozwalając dorosłym narzucać własnego zdania i podejmować
Kontynuuj czytanie
Otto Friedrich Bollnow (1903-1991) to niemiecki pedagog i filozof. Opracował podstawy metodyczne i zasady antropologii filozoficznej, które przeniósł do pedagogiki, jednocześnie stwarzając koncepcję pedagogiczną popierającą otwartość na nowe zjawiska. Zasady opracowane przez Bollnow’a: Poprzez interpretację danego zjawiska można go odnieść bezpośrednio do
Kontynuuj czytanie
Martin Buber (1878 – 1965) to filozof, religioznawca i poliglota austriacki, żydowskiego pochodzenia. Był twórcą filozofii dialogu, którego podstawowa zasada brzmi: „Bez TY nie ma JA”. Dialog jest „postępowaniem ludzi wobec siebie, znajdującym jedynie wyraz w komunikacji” i stanowi relacje pomiędzy Ja a
Kontynuuj czytanie
Twórcą analityczno-empirycznej nauki o wychowaniu (pedagogiki pozytywistycznej) jest niemiecki pedagog i filozof Wolfgang Brezinka (ur. 9 czerwca 1928r.) Autor spogląda na proces wychowania oraz nauczania w inny sposób, ponieważ ówcześnie rozumiana pedagogika (lata ’60), wydawała mu się „bezgraniczną, nieusystematyzowaną zbieraniną całkiem różnych elementów bez wyraźnego
Kontynuuj czytanie
Zlotan Kodlay (1882-1967) to węgierski kompozytor, etnograf, muzykolog, pedagog i reformator systemu nauczania muzyki w szkolnictwie węgierskim, nazywanego Węgierskim Systemem Wychowania Muzycznego. Kodlay swój system oparł na muzyce ludowej i folklorze, który wiązał się z życiem, przyrodą, tradycjami i obyczajami. Twórca wychodził z
Kontynuuj czytanie
Owidiusz Decroly (1871-1932) to belgijski psychiatra, psycholog i pedagog. Jest przedstawicielem Nowego Wychowania i twórcą metody ośrodków zainteresowań. Pedagog założył Instytut Kształcenia Specjalnego w Brukseli i dzięki styczności z nauczaniem specjalnym oraz pracą z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi, opracował koncepcję nowej szkoły
Kontynuuj czytanie
Maria Cackowska to pedagog, psycholog i twórczyni Lubelskiej Koncepcji Nauczania Integralnego, która mówi, że nauczanie powinno być nastawione na pobudzenie działalności poznawczej dziecka oraz rozwijanie jego postaw twórczych przez podejmowanie różnorodnych działań. Bardzo ważną rolę pełni integracja, o której pisałam już
Kontynuuj czytanie
Batia Strauss to pochodząca z Izraela, pianistka, pedagog i nauczycielka fortepianu. Chcąc przybliżyć muzykę klasyczną, stworzyła metodę aktywnego słuchania muzyki, która integruje różne formy aktywności: słuchanie muzyki, grę na instrumentach, taniec i śpiew z elementami pantomimy, dramy i różnych form plastycznych. Dzięki temu, w
Kontynuuj czytanie
Carl Orff (1895-1982) to niemiecki pedagog, kompozytor i twórca systemu wychowania muzycznego, w której kładzie się nacisk na aktywne uprawianie muzyki przez śpiew i grę na łatwych technicznie instrumentach, głównie perkusyjnych. W metodzie główny nacisk kładzie się na fantazjowaniu dziecka, improwizacji
Kontynuuj czytanie
Émile Jaques-Dalcroze (1865-1950) to szwajcarski muzyk (kompozytor, dyrygent, pianista), teoretyk teatru i twórca rytmiki. Stworzył system edukacji muzycznej polegający na wyrażaniu muzyki poprzez ruch. Co oznacza, że rytmika Dalcroz’a (nazywana Eurytmią), stwarza uczniowi możliwość doświadczania muzyki i poczucia rytmu poprzez ruch
Kontynuuj czytanie
Reggio Emilia to koncepcja nauczania, która przerodziła się w system edukacyjny oparty na filozofii Lorisa Malaguzzi, skupionej na nauczaniu przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Koncepcja nauczania powstała we Włoszech w 1945r. z inicjatywy mieszkańców miasteczka Reggio Emilia, którzy chcieli otworzyć szkołę odmienną
Kontynuuj czytanie